Księga 1, rozdział 11

w poprzednim rozdziale: Rozdział 10

Rozdział 11

Kiedy dziewczyny dotarły na miejsce czekały jeszcze 15 minut na przylot samolotu z Tokio. Dwudziestoczteroletnia kobieta wysiadła z samolotu i pożegnała się ze swoimi przyjaciółmi z zespołu. Jej kapela nazywała się Halestorm. Byli dość znani na całym świecie. AnnFoo też ich znała, mało tego, bardzo ich lubiła. Byli na trzecim miejscu na liście jej ulubionych zespołów zaraz po LMFAO i Linkin Park, ale Ann nie miała pojęcia, że Lindsay – wokalistka jest siostrą Mad. Co prawda, wiedziała, że mają to samo nazwisko, ale myślała, że to zwykły zbieg okoliczności. Niebieskooką wyraźnie zamurowało kiedy zobaczyła ją 10 metrów dalej.

- Przecież to jest… przecież to jest Lindsay Hamilton, wokalistka Halestorm – wycedziła do Mad

- No tak, to moja siostra

Brązowo włosa piękność podeszła do swojej siostry i mocno ją uściskała.

- Jak ty beze mnie przeżyłaś te pół roku – zaśmiała się

-No ledwo, ale jakoś jeszcze żyję – wyszczerzyła się

Jej uśmiech był zadziwiająco podobny do uśmiechu Mike’a.

- Lindsay to jest Ann, Ann to jest Lindsay – Madison przedstawiła je sobie zauważając, że niebieskooka jest wpatrzona w jej siostrę jak w obrazek.

- Miło mi – Lindsay wyciągnęła rękę do AnnFoo ze szczerym uśmiechem

- To mi miło panią poznać, pani Hamilton – wciąż zszokowana podała rękę

-Proszę tylko nie pani, nienawidzę, gdy ktoś tak do mnie mówi. Mów mi Lindsay, ewentualnie Teddy

- Przepraszam Teddy

Wszystkie trzy wsiadły do samochodu i pojechały w stronę kamienicy na Broadway Street. O tej porze, co było dziwne, był jeszcze korek. Kiedy już dojechały Madison wymieniła się numerami telefonów z Ann i obiecała że jeszcze kiedyś się spotkają.

- I jak tam było w Azji? – zapytała się siostry

-Arejay wczoraj złamał nogę, Josh zatruł się sushi, ogólnie tragedia, ale fani po prostu mistrzowscy, dawno się tak dobrze nie bawiłam na koncercie

-To cieszę się, że chociaż koncerty się udały, a teraz leć spać, musisz być wykończona, ja też zaraz idę bo muszę rano wstać i jadę do szpitala

-A właśnie co tam u Chestera?

-Obudził się, ale stracił pamięć, z resztą opowiem ci jutro jak wrócę

-Okej, dobranoc

-Dobranoc

Pewnie zastanawiacie się po co Madison chce jechać do szpitala, skoro Chester i tak nie pamięta, że z nią jest. Otóż Mad miała pewien plan, a mianowicie przypomnieć Chesterowi cały rok, Chaz zanim się spotkali opowiadał jej co się u niego działo przez ten czas kiedy się nie widzieli po za tym media pomagały w tym Mad. Tak jak mówiła tak też zrobiła zaraz po obudzeniu ubrała się w ciuchy wyjściowe, zjadła śniadanie i wyszła. Całą drogę do szpitala zastanawiała się co dokładnie powiedzieć chłopakowi. Nim zdążyła wszystko przemyśleć znajdowała się przy szpitalu. Wysiadła i weszła frontowymi drzwiami obok sali Chaza siedział cały zespół, Madison zastanawiała się czy przypadkiem tam nie nocowali. Brązowooka zobaczyła smutnego Brada, ale nie zamierzała go przepraszać przynajmniej nie teraz. Przez szybę zauważyła Chestera czytającego jakąś gazetę, ale nie było przy nim Katrine. Całe szczęście. Teraz nie było odwrotu. Mad otworzyła drzwi.

-Cześć Chester - powiedziała niepewnie

- Witaj Madison – odpowiedział wysyłając uśmiech w jej stronę

- Jak już wiesz nie pamiętasz co się działo przez rok, a ja przyszłam cię o tym uświadomić

-No, więc słucham

- Mamy 26 lipca 2007 roku, Linkin Park wydał płytę Minute To Midnight, jedna z piosenek trafiła do filmu „Zmierzch”, a konkretnie Leave Out All The Rest, leci to tak:

I dreamed I was missing, you were so scared

But no one would listen ’cause no one else cared

After my dreaming, I woke with this fear

What am I leaving when I’m done here?

So if you’re asking me I want you to know…

W luty tego roku, a dokładniej w walentynki – ciągnęła – zmarł twój tata. Napisałeś o tym piosenkę pt. Valentine’s Day, która też znajduję się na MTM. -  Chaz patrzył się na nią jak na idiotkę, ale nie przerywała, wierzyła, że Chester coś sobie przypomni, a śpiewanie piosenek pomoże mu w tym – to leci z kolei tak:

My insides all turn to ash

So slow

And blew away as I collapsed

So cold

A black wind took them away

From sight

And held the darkness over day

That night...

No I najważniejsze, pół roku temu zerwałeś z Katrine. 

Na tych słowach Chester poprosił Mad, żeby wyszła. Wszystko o czym mówiła właśnie poszło na marne. Mad wyszła i powiedziała Mike’owi żeby z nim pogadał jest w końcu jego przyjacielem. W tym momencie do szpitala weszła Katrine…